Chryzantemy złociste tekst

Tytuł „Chryzantemy złociste” może wywoływać zupełnie odmienne skojarzenia – w zależności od tego, czy w myślach zabrzmi sentymentalne tango z lat 30., czy absurdalny, pastiszowy utwór zespołu Kury z końca lat 90. To niezwykłe zderzenie dwóch światów muzycznych – klasycznej przedwojennej elegancji i awangardowego komentarza kulturowego – pokazuje, jak jeden motyw może funkcjonować w polskiej kulturze na wielu poziomach. Kwiaty te jako symbol emocji, przemijania, a czasem i ironii, pozwalają zajrzeć głębiej w to, jak muzyka odzwierciedla nasze przeżycia, tęsknoty, a także zbiorowe poczucie humoru i autoironii. Chryzantemy złociste tekst i  konteksty kulturowe.

„Chryzantemy złociste” – dwa utwory, jeden tytuł, odmienne światy

Tytuł „Chryzantemy złociste” noszą dwa utwory muzyczne, które dzieli niemal wszystko – od stylistyki po przesłanie. Pierwszy z nich to przedwojenne tango znane z wykonań takich artystów jak Mieczysław Fogg, Janusz Popławski, Sława Przybylska – pełne nostalgii, miłosnego bólu i zadumy nad przemijaniem. Drugi to piosenka zespołu Kury, pochodząca z przełomowego albumu „P.O.L.O.V.I.R.U.S.” z 1998 roku – pastisz, ironiczny komentarz do popkultury i przaśnych sentymentów. Choć dzieli je epoka i forma, oba teksty korzystają z tego samego symbolu – chryzantem – co prowokuje do głębszego porównania.

Melancholia i miłość – przedwojenne tango „Chryzantemy złociste”

W wersji tanga „Chryzantemy złociste” stają się metaforą utraconej miłości, bólu serca i żalu po kimś, kto odszedł – może na zawsze. Tekst operuje językiem pełnym emocji i patosu, charakterystycznym dla międzywojennej estetyki, gdzie miłość była dramatem, a cierpienie – wyznacznikiem głębi uczucia. Muzyka – powolna, kołysząca – potęguje atmosferę smutku i sentymentalnej zadumy. Utwór ten przetrwał dekady jako swoisty pomnik romantyzmu i uczuciowości tamtych czasów.

Chryzantemy złociste tekst

Chryzantemy cudne, szczerozłote
Na wystawie czekały co dzień
Wysyłając w przestrzeń swą tęsknotę
Od poranku, aż po wieczorny cień

I przyszedł ktoś tak smutnie zadumany
Co w oczach miał kryształy srebrnych łez
I w jesienny ranek zapłakany
Wyczekiwań chryzantem przyszedł kres

Chryzantemy złociste
W kryształowym wazonie
Stoją na fortepianie
Kojąc smutek i żal

Poprzez łzy srebrno-mgliste
Do nich wyciągam dłonie
Szepcząc wciąż jedno zdanie
Czemuś ty odszedł w dal

Nic mnie dzisiaj nie cieszy
Gdy skończyły się sny
Któż me serce uleczy
I otrze z oczu łzy

Chryzantemy złociste
Uśmiechnijcie się do mnie
Może wśród dawnych wspomnień
Zaginie żal

Ironia i dekonstrukcja – „Chryzantemy złociste” w wersji Kur

Zupełnie inaczej „Chryzantemy złociste” brzmią w wykonaniu zespołu Kury. Grupa pod wodzą Tymona Tymańskiego przedstawia utwór, który jednocześnie naśladuje i parodiuje konwencję taniego disco-polo. Tekst – uproszczony, nielogiczny i groteskowy – to nie przypadek, lecz celowy zabieg artystyczny. Chryzantemy nie symbolizują tu już utraconej miłości, lecz stają się ironicznym znakiem kiczu i martwej tradycji. Piosenka ta jest jednocześnie manifestem i krytyką – wyśmiewa powierzchowną emocjonalność kultury masowej końca lat 90.

Kury chryzantemy złociste tekst

Złociste symbole – co oznaczają chryzantemy w obu utworach?

Chryzantemy od dawna mają silną konotację z żałobą, grobami i pamięcią o zmarłych – zwłaszcza w polskiej kulturze. W tangu są one subtelnym obrazem smutku, formą pożegnania kogoś bliskiego. W wersji zespołu Kury ten symbol zostaje przekształcony – chryzantemy w ich utworze są przesadnie „złociste”, niemal sztuczne, jak z plastikowego bukietu z cmentarnego straganu. Oba teksty korzystają z tego samego motywu, ale każdy na swój sposób – klasycznie i poważnie albo pastiszowo i prowokacyjnie – ukazuje inne oblicze emocji i estetyki.

Tango i alternatywa – jak „Chryzantemy złociste” opowiadają o Polsce?

Choć mogą wydawać się tylko piosenkami o miłości (lub jej braku), oba utwory „Chryzantemy złociste” są też portretem polskiej mentalności i ducha swoich czasów. Tango reprezentuje pokolenie międzywojnia – pełne elegancji, dramatyzmu i romantycznych wzorców. Utwór Kur to z kolei odbicie Polski transformacyjnej, zderzającej się z popkulturowym chaosem, nostalgią i kiczem. W obu przypadkach chryzantemy są nie tylko kwiatami – stają się soczewką, przez którą można spojrzeć na zmiany we wrażliwości Polaków i w samej kulturze muzycznej.