Kaktusy rodzaje

Kaktusy są przepięknymi, a nawet bardzo urokliwymi roślinami. Do tego wszystkiego wiele z odmian i rodzajów należy do roślin kwitnących o przeróżnych zapachach. Pochodzą one z Ameryki Południowej i Północnej, gdzie rosną dziko w swoim naturalnym środowisku. W Polsce natomiast w dużej mierze stanowią rośliny doniczkowe, które są uprawiane w mieszkaniach lub ogrodach. Kaktusy rodzaje należą do sukulentów łodygowych, wyróżniających się posiadaniem aureoli, czyli miejsca, z którego wyrastają ciernie. Każdy kaktus jest sukulentem, jednak nie każdy sukulent jest kaktusem. W zasadzie większość kaktusów posiada ciernie, a większość sukulentów ich nie ma. Są jednak liczne wyjątki od tej reguły i należy do nich np. Pachypodium (Pachypodium) nieposiadające areoli, a tymczasem ciernie wyrastają prosto z rośliny.

Kaktusy i sukulenty są popularną ozdobą domów, które właściciele wybierają ze względu na niewielkie wymagania, a potem rozkochują się w ich kolorach, kształtach i kwiatach. Wystarczy im dobrze nasłonecznione stanowisko, przepuszczalne podłoże i sporadyczne podlewanie. Z ich pielęgnacją radzą sobie nawet dzieci, pomijając oczywiście niekiedy bolesny zabieg przesadzania.

Kaktusy — sukulenty co oznacza to pojęcie

Sukulenty nie są pojęciem taksonomicznym. Pochodzi ono od słowa succulentus inaczej soczysty, mięsisty i jest to pojęcie ogólne. Ponadto jest to nazwa grupy wieloletnich roślin odpornych na suszę, które posiadają zdolność gromadzenia wody w silnie rozwiniętej wyspecjalizowanej tkance. Są one często przystosowane do jej oszczędnego wykorzystania w okresie suszy. Okazuje się, że te mięsiste rośliny mogą zatrzymywać wodę w liściach, łodydze i korzeniach. Sukulenty mają specyficzną budowę, tj. mięsiste łodygi, niewielkie liście pokryte grubą skórką, a często woskowym nalotem lub włoskami. Te dwa ostatnie elementy budowy mają pomóc sukulentom maksymalnie ograniczyć straty wody.

Kaktusy rodzaje i sukulenty – rodziny

Do najważniejszych rodzin sukulentów należą zatem: kaktusowate (Cactaceae), gruboszowate (Crassulaceae), przypołudnikowate (Aizoaceae) i wilczomleczowate (Euphorbiaceae). Do tej ostatniej rodziny należą także inne popularne rośliny doniczkowe, jak kroton (Codiaeum) i poinsecja, gwiazda betlejemska (Euphorbia pulcherrima), które jednak nie są sukulentami.

Kaktusy rodzaje nazwy

Kaktusy (łac. Cactaceae — kaktusowate) zaliczane są do sukulentów łodygowych, których naturalne siedliska występują w Ameryce Południowej i Ameryce Północnej. Wyróżniamy tysiące gatunków kaktusów, a wiele z nich jest cenionymi roślinami ozdobnymi, uprawianymi w naszych mieszkaniach. Kaktusowate należą więc do rodziny sukulentów łodygowych, czyli do rzędu goździkowców. Należy do niej, w zależności od systemu klasyfikacyjnego od 24 do 220 rodzajów, a w ich ramach od 1500 do 2000 gatunków.

Kaktusy i sukulenty są liczną grupą obejmująca gatunki rosnące zarówno w rejonach pustynnych, górskich, jak i w miejscach o dużej wilgotności powietrza, np. w lasach deszczowych. Z uwagi na to mogą mieć bardzo różne wymagania. Tymczasem w praktyce zabiegi pielęgnacyjne wykonuje się podobnie. Ważne jest natomiast zapewnienie tym roślinom optymalnych warunków w okresie spoczynku, czyli zimą, aby przeszły w fazę kwitnienia. Dla kaktusów i sukulentów bez problemu znajdzie się miejsce w domu. Uprawia się je wówczas nie tylko na parapetach, ale także na podłodze, regale czy w wiszących pojemnikach.

Kaktusy domowe rodzaje i odmiany

Kaktusy w domu rodzaje łatwych w pielęgnacji , od wielu lat są niezwykle popularne. Traktuje się je jako rośliny niezniszczalne i odporne na trudne warunki. Rośliny te odpowiednio przystosowały się do życia w warunkach z ograniczonym dostępem do wody. W tym celu wykształciły specjalną tkankę, potrafiącą ją gromadzić. Dzięki tym właściwościom rosną na suchych terenach obu Ameryk.

Kaktusy występują w wielu odmianach. Cechą charakterystyczną kaktusów są ich ciernie, które potocznie zwane są kolcami. Natomiast w rzeczywistości są to przekształcone liście, które pokrywają całą łodygę.

Kaktusy rodzaje – najpopularniejsze gatunki domowych i kwitnących

Kwitnące kaktusy, kaktusy bezkolcowe, duże i małe kaktusy są gatunkami różniącymi się między sobą np. wyglądem, wielkością, kształtem, kolorem, rodzajem pokroju, a także procesem kwitnienia. Wybór wśród ich odmian jest naprawdę ogromny, dzięki czemu można stworzyć swoją własną, wyjątkową hodowlę kaktusów. Kaktusy należą do sukulentów potrzebują zatem bardzo mało wody, aby prawidłowo rosnąć.

Do najpopularniejszych gatunków można zaliczyć takie jak np.:

• Echinocactus Grusonii, „fotel teściowej” – jest to kaktus o efektownym kulistym kształcie z lekko spłaszczonym czubkiem, pokryty licznymi długimi i ostrymi kolcami. Potrafi osiągnąć nawet 1 m wysokości;
• Opuntia Microdasys, „Albata” – popularna i bardzo lubiana opuncja rośnie w formie gęstego krzewu, złożonego z pojedynczych owalnych korpusów. Nie ma cierni, a jedynie liczne, jasne włoski (tak zwane glochidy) zebrane w gęste kępki;
• Szlumbergera zimowa, kaktus bożonarodzeniowy – gatunek ten zyskał popularność dzięki pięknym dużym kwiatom, które zaobserwować można na przełomie września i października oraz później. Nie ma cierni, ale delikatne włoski i szczecinki;
• Cephalocereus Sinensis, „głowa starca” – ma bardzo charakterystyczny wygląd – kolumnowa łodyga pokryta jest gęstymi, białymi włoskami. Śmiało można powiedzieć, że jest to jeden z najbardziej dekoracyjnych kaktusów.

Pielęgnacja kaktusów – podłoże, stanowisko, nawożenie, rozmnażanie

Pielęgnacja kaktusów skupia się głównie na stworzeniu im właściwego i prawidłowego stanowiska do wzrostu i kwitnienia. Stanowią idealne rozwiązanie dla osób, które zapominają o regularnym podlewaniu.  Można je bowiem pozostawić przez dłuższy czas bez wody. Warto jednak zadbać o zapewnienie im odpowiednich warunków, aby mogły w pełni się rozwinąć. Najlepszym miejscem dla kaktusów będzie nasłonecznione stanowisko oraz letnia temperatura otoczenia. Za mało światła sprawi, że roślina zżółknie, mogą też pojawić się różne deformacje. Ponadto konieczne jest zapewnienie  przepuszczalnego podłoże o lekko kwaśnym odczynie oraz drenaż na dnie doniczki. Okres jesienno-zimowy to czas spoczynku. W tym okresie kaktusy trzeba przenieść do chłodnego miejsca (ok. 8-14°C).

Kaktusy — przesadzanie

Przesadzanie kaktusów może być nieco kłopotliwe. Najczęściej stosowanym sposobem rozmnażania doniczkowych kaktusów są sadzonki lub wysiew nasion. Ponadto można też je szczepić. Metoda ta pozwala na otrzymanie kształtów oryginalnych.  W uprawie kaktusów wykorzystuje się specjalny nawóz do kaktusów i sukulentów. Używa się go jednocześnie, podlewając roślinę kilka razy w okresie wiosenno-letnim.

Podlewanie i zraszanie kaktusów — jak często

Jak wiadomo, sukulenty przystosowały się do przetrwania długotrwałej suszy, to jednak nie zapomnijmy o ich nawadnianiu. Kaktusy domowe podlewa się rzadko i umiarkowanie i to najlepiej odstaną wodą. Zdecydowanie lepiej użyć za mało wody niż za dużo, gdyż przelanie może doprowadzić do gnicia oraz rozwoju chorób. Najprostszą metodą jest regularne sprawdzanie podłoża. Gdy wierzchnia warstwa ziemi wyschnie, należy podlać roślinę.

Nie należy zraszać kaktusów, gdyż może to doprowadzić do gnicia rośliny. W okresie zimowym zapotrzebowanie na wodę jest zdecydowanie mniejsze, jak również jesienią. Najlepiej zatem nie podlewać tych roślin w określonych porach roku. W zamian tego przestawia się rośliny w chłodne miejsce. To pozwoli na przejście w okres spoczynku. Dostarczanie wody należy wznowić wiosną – wraz z podwyższoną temperaturą pobudzą wzrost oraz kwitnienie.

Kaktusy rodzaje mini oraz rodzaje kaktusów doniczkowych zdjęcia

Wyjątkową popularnością cieszą się również mini kaktusy, które można dostać prawie wszędzie. Kosztują niewiele, a w sklepach ogrodniczych jedną sztukę kupi się już za około 5 złotych. Są świetne dla początkujących hodowców, w tym także dzieci. Ponadto mogą stanowić ciekawy prezent dla bliskiej osoby. Ze względu na mnogość odmian nadają się do kolekcjonowania. Najczęściej spotykanymi przedstawicielami małych kaktusów są rodzaje Gymnocalycium czy Mammillaria.

Obok miniaturowych rodzajów kaktusów, hitem są kaktusy w słoiku. Przygotowanie podłoża dla tej rośliny w szklanym naczyniu to sposób na fantastyczną, oryginalną dekorację. Do uprawy w szkle wykorzystuje się zazwyczaj kilka różnych odmian i łączy je z rozmaitymi dodatkami. Kaktusy i sukulenty świetnie komponują się z mchem czy kamykami. Przy tego typu hodowli istotne jest, aby nie doprowadzić do nadmiaru wilgoci.

 Kaktusy rodzaje o zróżnicowanym wyglądzie 

Kaktusy są roślinami o niezwykle zróżnicowanych kształtach i wyglądach. Niektóre bowiem przypominają kolczaste kule, inne duże, płaskie dłonie, a jeszcze inne najeżone maczugi. Dlatego też  każdy może wśród nich wybrać coś dla siebie.

 Kaktusy rodzaje uprawiane w domu, w ogrodzie i na balkonach

 Do gatunków kaktusów najczęściej uprawianych w domu należą między innymi takie jak np.:

• Echinocactus grusonii — tzw. fotel teściowej. Ma on okrągły kształt i długie, sztywne, kremowe ciernie, zebrane w niewielkie kępki. Roślina może osiągać średnicę nawet ok. 1 m.
• Koryfanta — z wyjątkiem niektórych gatunków, jak np. Coryphanta erecta czy C. clavata, kaktus ma kulisty kształt z guzkowatymi wybrzuszeniami, na których szczycie rozwija kępki dłuższych lub krótszych cierni. Może on pięknie kwitnąć.
• Ferocactus — poszczególne gatunki tego kaktusa różnią się pokrojem, ale zwykle mają pękaty, beczkowaty kształt z wyraźnym, podłużnym żebrowaniem oraz licznymi, długimi cierniami. Niektóre gatunki tych kaktusów mają dodatkowe walory ozdobne, jak np. czerwone ciernie u Ferocactus latispinus. Większość z nich pięknie kwitnie.
• Echinopsis eyriesii — ma drobne ciernie, walcowaty kształt i podłużne ożebrowanie. Może pięknie kwitnąć.
• Opuncja drobnokolczasta — kaktus posiada członowaną, płaską łodygę i liczne kępki drobnych cierni.
• Gymnocalycium — większość gatunków tych kaktusów osiąga niewielkie rozmiary i ma kulisty kształt oraz długie, niekłujące ciernie. Rośliny te mogą pięknie kwitnąć.
• Mamilaria i rebucja – są to niewielkie kaktusy, zwykle o kulistym kształcie, pozbawione ożebrowania, ale mające liczne, często bardzo oryginalne ciernie. Mogą także kwitnąć.

Do innych popularnych kaktusów należą m.in. Cephalocereus senilis, Cleistocactus, Notocactus, Astrophytum, Melocactus, Cereus peruvianus.

Rodzaje kaktusów i sukulentów, nazwy i opisy

Zarówno kaktusy, jak i inne sukulenty są bardzo popularne w uprawie domowej, ale także w ogrodach i na balkonach. Większość z nich  rośnie powoli i nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Dzięki temu nadają się one do tworzenia kompozycji roślinnych, wszelkiego rodzaju ogrodów pustynnych, miniaturowych krajobrazów. Najczęściej spotykane w uprawie kaktusy i sukulenty to:

Aporokaktus (Aporocactus flagelliformis)

Roślina ta pochodzi z górskich rejonów Meksyku. Jest to gatunek zwisający, kwitnący, dorastający do ponad 2,5 m długości. Wymaga stanowiska półcienistego i przewiewnego. Zimą temp. 13-18°C, latem zwykła temp. pokojowa. Podlewanie latem umiarkowanie, a zimą bardzo skąpo. Nawożenie  raz na 3 miesiące z przerwą w okresie letnim. Należy przesadzać tę roślinę w lutym, tylko gdy doniczka jest za mała. Rozmnażanie może się odbywać z nasion przez cały rok lub z sadzonek pędowych latem. Aporocactus flagelliformis oznacza po polsku Ogon Szczura, a sam kaktus zwany jest Szczurzym Ogonem o zwisających, smukłych pędach i niezwykle pięknych, szkarłatno-różowych kwiatach. Jest on rośliną łatwą w uprawie i bardzo efektowną.

Cefalocereus, Głowa starca (Cephalocereus senilis)

Roślina ta pochodzi z Meksyku i posiada charakterystyczne białe “włosy” oraz trąbkowate kwiaty. Preferuje stanowisko jasne, w pełnym słońcu. Latem zatem jest to temp. 22°C, a zimą 15°C. Należy podlewać ją latem po wyschnięciu podłoża, a zimą tylko, gdy roślina się marszczy. Nawozić raz w sezonie, wiosną, nawozem do kaktusów. Wymaga przesadzania co 2 lata lub rzadziej. Rozmnażanie powinno następować wiosną z importowanych nasion lub latem z sadzonek wierzchołkowych. Cefalocereus, z łac. Cephalocereus, to rodzaj sukulentów z rodziny kaktusowatych, których typowym gatunkiem jest Cefalocereus senilis.

Ceropegia (Ceropegia woodii)

Nazywana również lampionem chińskim. Roślina ta jest bardzo dekoracyjnym sukulentem pochodzącym z Afryki Południowej. Należy do rodziny trojeściowatych. Z mocno zgrubiałej bulwy roślina ta wypuszcza delikatne, nitkowate pędy pokryte drobnymi, skórzastymi liśćmi o nerkowatym kształcie. Ceropegia potrzebuje stanowiska o dużej ilości rozproszonego światła oraz temperatury w przedziale 22- 27°C. Natomiast zimą należy zapewnić chłodne miejsce, w którym temperatura nie spadnie poniżej 17°C. Dodatkowo nie toleruje ona przeciągów. Poza tym jej podłoże powinno być przepuszczalne i żyzne.

Delosperma (Delosperma echinatum)

Należy do rodziny gruboszowatych, a pochodzi z Afryki Południowej. Jej mięsiste, szorstkie łodygi o intensywnie zielonej barwie,  pokryte są jasnymi włoskami. Roślina szybko rośnie i tworzy gęste poduchy. Preferuje stanowiska jasne, pełne rozproszonego światła. Podlewa się ją oszczędnie, gdyż nie  znosi przelania. Gleba dla tej rośliny musi być sucha i bardzo dobrze zdrenowana. Przesadza się ją bardzo rzadko i dopiero wtedy, gdy korzenie wypełnią już całą doniczkę.

Eonium drzewiaste  (Aeonium arboretum)

Eonium drzewiaste (Aeonium arboreum) jest sukulentem z rodziny gruboszowatych o zdrewniałych, rozgałęziających się łodygach i drzewiastym pokroju. Natomiast zimą zakwita trąbkowatymi, żółtymi kwiatami zebranymi w stożkowate kwiatostany. Najlepszym miejscem do hodowli tej rośliny jest bardzo słoneczny parapet okienny. Roślina preferuje niską wilgotność powietrza i temperaturę latem 20°C, a zimą ok. 16°C. Podlewa się ją oszczędnie, po wyschnięciu podłoża i nawozi skąpo raz w miesiącu. Roślinę tę przesadza się co 3 – 4 lata. Sukulent Epiphyllum anguliger to niezwykle oryginalny gatunek kaktusa potocznie nazywany zygzakiem. Eonium drzewiaste — Aeonium arboretum pochodzi z Meksyku i Ameryki Południowej.

Ma ona długie spłaszczone łodygi i okazałe czerwone lub białe kwiaty. Preferuje on stanowisko jasne (ale nie nasłonecznione) i przewiewne. Latem zaś  lubi temp. 20°C, zimą 10°C. W porze letniej należy utrzymywać jego podłoże wilgotne, a zimą skąpo podlewać. Roślinę tę należy nawozić od III do XI co 14 dni nawozem z małą zawartością azotu. Natomiast przesadzać ją można na wiosnę w ziemię z dodatkiem piasku. Rozmnażanie epifilium powinno się wykonać latem z sadzonek przygotowanych ze starszych łodyg, które ukorzenia się w suchym piasku.

Epiphyllum anguliger -kaktus zygzak jest ciekawym gatunkiem kaktusa, który w naturalnym środowisku porasta korony drzew podobnie jak storczyki, mchy i paprocie. Jego długie, spłaszczone łodygi, przypominające liście, mają ciemnozieloną barwę i pokryte są charakterystyczną, połyskującą skórką. Epiphyllum anguliger (Bartek z Meksyku). Znany też jako kaktus zygzak i jest on doskonałą alternatywą dla paprotki. Ponadto jest bardzo łatwy w uprawie i sprawi przyjemność nawet początkującym.

Kleistokaktus (Cleistocactus baumannii) – kaktusy rodzaje górskie

Roślina ta pochodzi z górskich rejonów Ameryki Południowej. Łodygi jej są pokryte żółtymi cierniami i włosami, a dochodzą do 2 m wysokości. Dlatego też mogą one wymagać podpory. Nadaje się do uprawy hydroponicznej. Wymagają stanowiska jasnego.  Latem mogą być zatem ustawione w ogrodzie, gdy temp. wynosi  20°C, a zimą wynosi 10°C. Latem należy  podlewać roślinę po wyschnięciu podłoża, zimą zaś, gdy roślina się marszczy. Powinno się ją nawozić nawozem do kaktusów latem co 14 dni. Natomiast przesadzamy ją na wiosnę, tylko gdy doniczka jest zbyt mała. Rozmnażanie można dokonać wiosną z sadzonek lub latem z nasion. Kleistokaktus Strausa pochodzi z wysoko położonych regionów górskich leżących ponad 3000 m nad poziomem morza. Jest smukłym, wyprostowanym, szarozielonym kaktusem kolumnowym mogącym osiągać 3 m wysokości przy jedynie 6 cm średnicy.

Koryfanta (Coryphanta clavata)

Koryfanta (Coryphanta clavata) – roślina ta pochodzi z Meksyku i rośnie do wysokości 35 cm i średnicy 12 cm. Wytwarza żółte kwiaty. Wymaga ona stanowiska w pełnym słońcu. Latem jest to temp. 25°C, a zimą 10-18°C. Należy podlewać ją latem po wyschnięciu podłoża, a zimą dopiero gdy roślina się marszczy. Nawozić nawozem do kaktusów latem co 8 tygodni. Natomiast przesadzać co 2-3 lata. Rozmnażanie tej rośliny jest trudne (tylko przez szczepienie) i nie wykonuje się go w uprawie amatorskiej. Koryfanta zaliczana jest do półkrzewiastych kaktusów. Jest sukulentem, co oznacza, że przystosowała swoją budowę do ograniczonej dostępności wody.

Notokaktus (Notocactus haselbergii)

Notokaktus (Notocactus haselbergii) w naturze rośnie na stepowych rejonach Ameryki Południowej. Posiada efektowne, żółte kwiaty. Roślina preferuje stanowisko jasne i słoneczne. Latem temp. 26°C, a zimą 16°C. Należy ją podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zimą zaś, gdy się marszczy. Nawożenie — nawozem do kaktusów, wiosną i latem co 4 tygodnie. Przesadzanie powinno następować wiosną co 3-4 lata, rozmnażanie zaś wiosną z nasion. Notokaktus, z łac. Parodia, to rodzaj roślin z rodziny kaktusowatych, obejmująca kilkadziesiąt gatunków o podobnych cechach wyglądu.

Opuncja mrozoodporna Opuntia hybride – kaktusy rodzaje jadalne

Opuncja (Opuntia) pochodzi z suchych rejonów Ameryki Południowej. Tworzy charakterystyczne walcowate, płaskie lub kuliste człony. Wśród opuncji możemy znaleźć wrażliwe na mróz rośliny doniczkowe, takie jak opuncja figowa (Opuntia ficus-indica) i mniejsza od niej opuncja drobnokolczasta (Opuntia microdasys).

Stanowisko uprawy opuncji powinno być jasne, w pełnym słońcu. Latem wskazana jest temp. 20°C, a zimą 8°C. Należy ją podlewać latem po wyschnięciu podłoża, zaś zimą, gdy roślina się marszczy. Zasila się ją nawozem do kaktusów raz na wiosnę i raz w lecie. Przesadza natomiast co 2 lata wczesnym latem w ziemię z dodatkiem piasku. Rozmnażanie wykonuje się wiosną poprzez oddzielanie członów łodygi lub z podkiełkowanych uprzednio w wodzie nasion. Opuncja figowa to dekoracyjny kaktus, który można uprawiać w domu. Owoce, kwiaty i pędy opuncji mają szerokie zastosowanie kulinarne, dietetyczne oraz lecznicze.

Patyczak zwisający (Rhipsalis cassutha)

Patyczak zwisający (Rhipsalis cassutha) jest kaktusem, który rośnie w Ameryce Północnej i Południowej oraz na Karaibach. Wałeczkowate, zwisające, miękkie pędy patyczaka tworzą gęste kępy w soczystym odcieniu zieleni. Wymaga stanowiska o rozproszonym świetle, toleruje także półcień. Najlepiej rośnie jednak w podłożu przepuszczalnym. Kaktus ten dobrze czuje się w temperaturze pokojowej, ale na zimę trzeba zapewnić mu miejsce chłodniejsze o temperaturze w przedziale 15-17°C.

Rozchodnik ostry (Sedum acre)

Rozchodnik ostry (Sedum acre) należący do rodziny gruboszowatych. Świetnie nadaje się do uprawy w ogrodzie. Tworzy gęste kępy wzniesionych łodyg pokrytych mięsistymi liśćmi. Latem na szczytach pędów pojawiają się gwiazdkowate kwiaty o intensywnie żółtej barwie. Roślina ta świetnie sprawdza się w ogrodach skalnych i donicach. Uwielbia słońce i ubogie, suche podłoże. Jest też mrozoodporna. Rozmnaża się ją przez podział kęp, sadzonki i wysiew nasion.

Róża pustyni (Adenium obesum)

Róża pustyni (Adenium obesum) pochodzi z półpustynnych rejonów Półwyspu Arabskiego oraz południowo-zachodniej Azji. W naturze osiąga ona do 2 m wysokości, posiada ciekawą, nieforemną podstawę łodygi, która przypomina pień. Rozdęta podstawa łodygi może być bardzo niska i częściowo zagłębiona w ziemi. Może też wyrastać wyżej i nabierać butelkowatego kształtu. Jej kwiaty są dość duże i w odcieniach czerwieni, dodatkowo o wydłużonej rurce korony i szeroko rozłożonych płatkach. Roślina wymaga stanowiska słonecznego. Gleba powinna być dobrze zdrenowana, a podlewanie róży oszczędne, tak aby nie dopuścić do przesuszenia korzeni.

Starzec zwisający (Senecio rowleyanus)

Starzec zwisający, Starzec Rowleya jest obecnie jednym z najmodniejszych sukulentów. Jest ciekawym gatunkiem pochodzącym z południowej Afryki i należy do rodziny astrowatych. Wypuszcza długie, delikatne pędy  pokryte  drobnymi, kulistymi, mięsistymi listkami, które przypominają sznury pereł. Dodatkowo wiotkie pędy pięknie prezentują się w wiszących donicach. Ten sukulent wymaga jasnego stanowiska oraz przepuszczalnego podłoża. Zimą potrzebuje niższych temperatur w przedziale 13-16°C. Nie toleruje przelania, natomiast dobrze znosi okresowy brak wody.

Zygokaktus, grudnik (Schlumbergera)

Zygokaktus jest rośliną pochodzenia brazylijskiego o liściowatych członach i przepięknych różnobarwnych kwiatach. Wymaga stanowiska jasnego lub półcienistego. Latem może przebywać również w ogrodzie. Dobrze rośnie w temp. 20°C przez cały rok. Jego podłoże powinno być lekko wilgotne, a nawożenie zaś należy dokonywać co 4 tygodnie nawozem do kaktusów. Z kolei po  przekwitnięciu roślinę należy podlewać skąpo i nie nawozić przez 2 miesiące. Przesadza się ją co 3-4 lata. Rozmnażanie powinno odbywać się latem z sadzonek ukorzenianych w piasku w temp. 22°C. Roślina ta obejmuje 6 gatunków roślin z rodziny kaktusowatych. Występują one w naturze w tropikalnej Ameryce Południowej i w lasach w regionie Rio de Janeiro w Brazylii. Ich nazwy to Szlumbergera, zygokaktus, grudnik, raczek, epifillum zimowe i kaktus Bożego Narodzenia (Schlumbergera).

Żywe Kamienie (Lithops) – kaktusy rodzaje kamuflażowe

Jest to sukulent, który długo żyje, a pochodzi z Afryki Południowej. Należy do małych roślin, gdyż dorasta  zaledwie do 5 cm wysokości.  Tworzy napęczniałe liście wyrastające parami z krótkich podziemnych łodyg. Z kolei ich liście mogą przybierać różne barwy, często upodobniają się do kamieni (stąd nazwa rośliny). Po 2 lub 3 latach uprawy, w okresie jesiennym mogą pojawić się jasnożółte kwiaty z wieloma owłosionymi płatkami. Żywe kamienie najlepiej uprawiać po kilka sztuk w dużej doniczce.

Jak się okazało, potrzebują one stanowiska jasnego, słonecznego, a w tym doskonały jest parapet okienny. Najlepsza ziemia dla nich to uniwersalna z gruboziarnistym piaskiem dla polepszenia drenażu. Natomiast od wiosny do jesieni należy utrzymywać glebę ledwie wilgotną, a górna warstwa gleby pomiędzy kolejnymi podlewaniami powinna przeschnąć do połowy. Dodatkowo gdy roślina przekwitnie, nie należy  podlewać jej aż do wiosny. Temp. zimą nie może być niższa niż 10°C. Tę roślinę rozmnaża się na początku lata poprzez podział kęp lub z nasion wysiewanych wiosną.

Kaktus wężowy (Aporocactus Mallisonii)

Kaktus ten bardzo efektownie wygląda, a dodatkowo jest niezwykle łatwy w uprawie. Może być  zarówno ozdobą mieszkania, jak i również balkonu czy ogrodu, gdzie można wystawić go na lato. Należy pamiętać jednak, że powinien rosnąć na stanowisku o świetle rozproszonym, a nie w silnym bezpośrednim promieniowaniu słonecznym. Kaktusy wężowe najlepiej rosną w żyznej, przepuszczalnej ziemi o lekko kwaśnym odczynie.

Rośliny lubią zraszanie (szczególnie w czasie letnich upałów). Mimo iż doskonale znoszą one krótkie okresy suszy, to, aby ładnie kwitły warto je umiarkowanie, ale w miarę regularnie podlewać. W okresie kwitnienia potrzebują też więcej składników pokarmowych. Trzeba zatem dostarczyć im wieloskładnikowy mineralny nawóz do kaktusów. Dodatkowo pędy tego kaktusa są bardzo charakterystyczne – długie, cienkie i zwisające. Ich powierzchnia jest gęsto pokryta cienkimi cierniami. Dlatego też jest to doskonały gatunek do wiszących doniczek lub kwietników. Wiosną kaktus pięknie zakwita, wytwarzając liczne intensywnie różowe kwiaty.

Fotel teściowej (Echinokaktus) Echinocactus grusonii

Echinokaktus jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej uprawianych kaktusów. Jest on długowieczny, bardzo łatwy w uprawie i może osiągać spore rozmiary np. średnica do 80 cm, a wysokość 1,3 m. Kształt tej rośliny jest podobny  nieco do kształtu  fotela o zaokrąglonym kształcie. Stąd też jej potoczna nazwa – fotel teściowej. Kaktus pokryty jest gęsto długimi i ostrymi kolcami, a jego wierzchołek jest silnie owłosiony. Kolce oraz włoski mogą mieć kolor żółty, kremowy lub biały. Gatunek ten wytwarza piękne żółte kwiaty, ale dopiero po około 8 latach uprawy. Echinokaktusa możemy na okres wiosny i lata wystawić na dwór. Należy jednak pamiętać, aby początkowo przez jakiś czas trzymać go w miejscu nie w pełni nasłonecznionym, a raczej w świetle rozproszonym. Roślina nieprzyzwyczajona do bezpośredniego silnego promieniowania słonecznego panującego na zewnątrz może ulec poparzeniu.

Głowa starca (Cephalocereus senilis)

Kaktus ma bardzo nietypowy wygląd, któremu zawdzięcza swoją nazwę. Jest bowiem gęsto pokryty długimi białymi lub szarymi włoskami. Gatunek  wywodzi się z Meksyku, a naturze osiąga wysokość 15 metrów i średnicę 30 cm. Kwiaty pojawiają się w szczytowych częściach starych roślin, zwykle na wysokości ponad 6 metrów. Są one barwy kremowo-żółtej, a ich długość wynosi do 10 cm i szerokość 7,5 cm. W warunkach domowej uprawy kaktusy te nie kwitną, ale i tak są niezwykle dekoracyjne ze względu na swoje fantazyjne owłosienie.

Głowa starca nie jest bardzo trudna w uprawie. Jest to roślina dosyć wrażliwa, której trzeba zapewnić dobre warunki wzrostu. Najlepiej posadzić ją w żyznej mineralnej ziemi o odczynie obojętnym. Powinno pamiętać się, aby kaktus w okresie intensywnego wzrostu, który przypada na wiosnę i jesień był regularnie podlewany. Przy tym podlewa się go ostrożnie, wlewając ustaną wodą o temperaturze pokojowej do podstawki. W czasie letnich upałów lubi zraszanie lub zamgławianie. Powinno się to jednak robić rano lub przed południem, by roślina zdążyła całkowicie obeschnąć do wieczora. Jeśli kilkakrotnie zostawimy ją mokrą na noc, wówczas szybko zacznie gnić.

Czapka biskupa (Astrophytum myriostigma)

Gatunek również pochodzi z Meksyku, a swoją nazwę zawdzięcza osobliwemu kształtowi. Roślina ma głęboko żebrowaną łodygę – 5 żeber z ostrymi krawędziami przypominającą kształtem gwiazdę lub biskupią mirtę. W uprawie doniczkowej kaktus osiąga wysokość od 20 do 40 cm. Jest to gatunek kwitnący o wyjątkowo dekoracyjnych kwiatach. Mają one intensywnie żółty słoneczny kolor, pięknie i słodko pachną oraz są wielkości do 6 cm. Rośliny zaczynają kwitnąć w wieku około 3 lat. Czapka biskupa lubi słoneczne stanowiska i przepuszczalne lekkie podłoże. Rośliny podlewa się rzadko nawet w okresie letnim, a zimą jeszcze bardziej ogranicza się podlewanie. Od czasu do czasu warto Astrophytum zasilić nawozem do kaktusów.

Królowa jednej nocy (Selenicerus grandiflorus) – kaktusy rodzaje bajkowe

Królowa jednej nocy naturalnie występuje w Ameryce Środkowej i Południowej. Ten niezwykły kaktus ma żebrowane pędy, które są cienkie i mają średnicę wynoszącą do 3 cm, a pędy są bardzo długie. Mogą one mieć nawet do 5 metrów długości. Roślinę koniecznie trzeba posadzić przy podporze, ponieważ pędy wiją się i pną przy pomocy korzeni czepnych. Kaktus ma nieco chaotyczną splątaną formę i dlatego niektórym osobom może wydawać się mało atrakcyjny. Mimo tego  zdecydowanie warto podjąć się jego uprawy ze względu na niesamowite kwiaty.

Kiedy zakwitną są naprawdę ogromne, bo o średnicy aż do 30 cm. Ponadto są wyjątkowo dekoracyjne i pachnące. Płatki kwiatów mają kolory od kremowego, poprzez złocistożółty po brązowo- czerwony. Zarówno rurka kwiatowa, jak i zalążnia są pokryte włoskami oraz cierniami. Gatunek ten jest niezwykły również dlatego, że jego cudowne kwiaty przekwitają już po jednej nocy, stąd nazwa Królowa jednej nocy. Selenicerus najlepiej rozwija się w żyznej, przepuszczalnej i lekko kwaśniej glebie. Latem ustawia się go na stanowisku lekko zacienionym, natomiast zimą na jaśniejszym. W czasie letnich upałów wymaga dosyć obfitego i regularnego podlewania.

Kaktusy doniczkowe w domu rodzaje

Warto wiedzieć, iż w ocenie specjalistów najpiękniejsze gatunki kaktusów domowych to są takie jak:

• Kaktus wężowy (Aporocactus Mallisonii).
• Fotel teściowej (Echinokaktus) Echinocactus grusonii.
• Głowa starca (Cephalocereus senilis).
• Czapka biskupa (Astrophytum myriostigma).
• Królowa jednej nocy (Selenicerus grandiflorus).

Natomiast różne osoby, które chcą mieć kaktusy w domu, czy w ogrodzie, itp. same powinny wybrać rodzaje tych roślin, które się im podobają, a jest w czym wybierać.

Kaktusy doniczkowe hodowane w domu dają ogromną satysfakcję, a ich oryginalny wygląd nadaje charakteru każdemu wnętrzu. Nic więc dziwnego, że uprawa domowa tych roślin od wielu lat cieszy się niesłabnącą popularnością. Chociaż są to piękne, to należy pamiętać, że ich ciernie mogą być niebezpieczne.

Zachowajmy zatem szczególną ostrożność podczas przesadzania oraz pielęgnacji roślin, a jeśli w domu są małe dzieci lub zwierzęta, wówczas lepiej całkowicie zrezygnować z uprawy kaktusów.

Wszystkie rodzaje kaktusów – zapytaj w kwiaciarni “Dzika Orchidea”

Ciekawe gatunki kaktusów znajdziemy w kwiaciarniach, centrach ogrodniczych, ale również często są dostępne na przykład przy palmiarniach miejskich czy na targach ogrodniczych. Zdarza się, że wieloletni hodowcy, w tym amatorzy i pasjonaci kaktusów samodzielnie je rozmnażają i sprzedają sadzonki. Kaktusy można rozmnażać również z nasion, ale jest to proces trudny i bardzo czasochłonny, więc rzadko stosowany.

Najlepiej jednak przyjrzeć się rodzajom kaktusów w kwiaciarniach, szczególnie roślin tych kwitnących i doniczkowych. Do takiej kwiaciarni należy „Dzika Orchidea”, w której na pewno znajdziemy wiele gatunków i odmian kaktusów, czy sukulentów.

Kaktusy rodzaje gatunki olbrzymy w ramach ciekawostki

Na zakończenie ciekawa informacja o największym kaktusie na naszej planecie. Jest to karnegia olbrzymia. Rośnie na pustyniach w Ameryce Północnej i jest niezwykle wytrzymała na brak wody. Kaktus ten dorasta do wysokości aż 20 metrów, a średnica jego łodygi wynosi około pół metra. Masa jego wynosi kilka ton.